Ben bir resim yaptım. Beyazdı boyam; siyah bir tuval kullandım. Üç gözlü cerenler çizdim, cerenlerin gözlerini ahlaksızca boyadım. Üç ceren vardı; üçer gözlü. Toplam dokuz göz; dördünü senle bana ayırdım; beş tanesini toğrağa gömdüm, suladım.

Ben bir heykel tıraşladım. Çelikti malzemem; tahtadan, sapı plastik bir çekiç kullandım. Üç ağızlı tanrılar yarattım, tanrıların ağızlarını kumaştan rujlarla kapattım. Üç tanrı vardı; üçer ağızlı. Toplam dokuz ağız; ikisini senle bana ayırdım; yedi tanesini çöpe attım.

Ben bir şiir yazdım. İçinde kurşun yoktu kalemimin; kağıt yerine evimin duvarlarına yakınlaştım. Üç kelimeden oluşan mısralar yakaladım, mısraların kafiyelerini serbest yalnızlık ilkesine bağladım. Üç kelime vardı; üçer özneli. Toplam dokuz özne; ikisini seninle benim ayrılığımıza ayırdım; geri kalanları azınlıklara dağıttım.

Ben bir aşk yaşadım. Sahiciydi kalbim; ölümüne güzel bir hayat kullandım. Üçüncü kişiyi, yani senin aşık olduğun o insanı sana olan bağımlılığımla kutsadım. Onun da belki bir üçüncü kişisi vardı; üçüncü kişilere düşkün. Toplam milyarlarca ilişki, milyarlarca ihanet ve tutku; bir tanesini kendime ayırdım; seninle onu, gitmeniz için ansızın serbest bıraktım.

K. İskender